به طور خلاصه، دانه‌های قهوه بو داده می‌شوند تا به قهوه‌ی مورد نیاز ما تبدیل شوند. بدون فرآیند برشته کردن، آنها فقط یک لوبیا هستند. مسلماً دانه ها دارای تمام ویژگی های منحصر به فردی هستند که ما با قهوه مرتبط می دانیم، اما تا زمانی که برشته نشده باشند، عطر و طعمی وجود ندارد.
دانه های قهوه قبل از برشته شدن
دانه های قهوه در واقع دانه نیستند، آنها در واقع نهال یک میوه قرمز یا بنفش، شبیه میوه گیلاس، از یک گونه خاص قهوه هستند. دانه قهوه خام سبز رنگ است و تازه به نظر می رسد.
دو نوع اصلی دانه قهوه وجود دارد: عربیکا و روبوستا. آیا تفاوتش را میدانی؟
به طور معمول، (اگرچه نه همیشه!) دانه‌های قهوه عربیکا کیفیت بالاتری دارند، حاوی کافئین کمتری هستند و نسبت به دانه‌های قهوه روبوستا معطرتر و طعم‌های بیشتری دارند.
بو دادن دانه های قهوه
از دانه های سبز جوان گرفته تا دانه های قهوه ای براق که همه ما با آن آشنا هستیم، دانه های قهوه هنگام برشته کردن، فرآیند دگرگونی دقیقی را پشت سر می گذارند و ترکیب فیزیکی و شیمیایی دانه قهوه را تغییر می دهند.
دانه های قهوه برشته می شوند تا طعم واقعی دانه ها را استخراج کنند. با این حال، فرآیندهای برشته کردن قهوه منحصر به فرد، پیچیده و اغلب برای تولید ترجیحات خود روستر طراحی می شوند. تغییر بازه‌های زمانی و دمایی، به دستگاه‌های رست اجازه می‌دهد تا نیاز به بسیاری از پالت‌های طعمی مختلف را برآورده کنند.
هنر برشته کردن دانه های قهوه
هنر برشته کردن دانه های قهوه تا حدی ذهنی است. روش‌های متفاوتی وجود دارد، اما همه آنها بر اساس طعم نهایی استخراج شده از خود دانه قهوه مورد قضاوت قرار می‌گیرند. مدت زمان برشته شدن دانه های قهوه رنگ و طعم کلی آنها را تعیین می‌کند.
اگرچه برشته کردن قهوه با تجهیزات و امکانات پیشرفته می تواند مزیتی برای شما به ارمغان بیاورد، اما دانش قهوه است که شکل واقعی هنر است. هر مرحله بسته به قصد شما می تواند نتیجه متفاوتی را تعیین کند، بنابراین استفاده از حواس و تجربه ضروری است.
درک منشا دانه قهوه، فرآیندهای برشته کردن و شناخت رفتار دانه ها در طول مراحل برشته کردن قهوه اغلب می تواند قوی ترین ابزار روست قهوه باشد.
علم برشته کردن دانه های قهوه
به دور از تخصص یک فرد و فناوری های مدرن، یک موضوع علمی در پشت برشته کردن دانه های قهوه وجود دارد. این علم است که باید اتفاق بیفتد تا قهوه تبدیل به قهوه شود.
قهوه بو داده را می توان به دو دسته تقسیم کرد: فرّار و غیرفرّار. اجزای فرار عمدتاً به عطر کمک می کنند، در حالی که عناصر غیرفرار برای طعم هایی که ما به قهوه مرتبط می کنیم، مانند ترشی یا تلخی (اغلب توسط سطوح کافئین تعیین می شود) مشخص می شود.
در طول فرآیند برشته کردن، دانه قهوه تعدادی واکنش گرماگیر و گرمازا را پشت سر می گذارد. در فاز گرماگیر، انرژی به شکل گرما جذب می شود. در این مرحله است که دانه‌های قهوه رطوبت خود را از دست می‌دهند، رنگشان تغییر می‌کند و رایحه‌ای شبیه نان آزاد می‌کنند.
در فاز گرمازا انرژی به شکل گرما (در این مورد بخار) آزاد می شود. هنگامی که رطوبت دانه قهوه تبخیر شد، با پاره شدن پوسته، دانه قهوه از آن خارج می شود و باعث ترک خوردن آن می شود. در این مرحله دانه قهوه شروع به توسعه طعم و عطر واقعی خود می کند و همچنین رنگ قهوه ای غنی را که همه ما می شناسیم نشان می دهد.
قهوه: بو داده
از نظر فنی، دانه قهوه بدون تکمیل فرآیند بو دادن نمی تواند به قهوه تبدیل شود. بنابراین، در پاسخ به این سوال که "چرا دانه های قهوه بو داده می شوند؟" همانطور که در مقاله بالا مشخص شد، دانه قهوه باید چندین فرآیند برشته شدن را طی کند تا به محصولی تبدیل شود که همه ما می شناسیم و دوست داریم، در غیر این صورت نسبتاً بی فایده است.
علاوه بر این، پاسخ به این سوال می‌تواند مربوط به رابطه عاشقانه یک فرد با هنر و علم در پس فرآیندها باشد. همچنین با توجه به افزایش تقاضا برای قهوه، نیاز است که دانه های قهوه برای تامین تقاضا برشته شوند.
و در آخر ما باید خوشحال باشیم که شخصی در قرن پانزدهم تصمیم گرفت چند دانه‌ی قهوه را در ظرفی روی شعله گذاشته و آزمایش کند.
